Wie dit bericht heeft gelezen,
weet dat wij op zoek zijn naar een alternatieve manier om
het leven van onze zoon aan te pakken.
Ik deed een oproepje en kreeg een aantal lieve reacties,
waar ik zeker wat aan heb gehad.
Niet alleen steun, en het weten dat er meerdere mensen zijn
die het proberen anders te doen,
maar ook zeer bruikbare dieetsuggesties.
Zelf was ik al bezig mij in te lezen:
maar durfde nog geen beslissing te maken,
want zomaar stoppen met zuivel of gluten is nog al
wat als je niet zeker weet dat dat het is.
Ik wist eigenlijk niet hoe ik het aan moest pakken, en waar te beginnen.
Afgelopen maandag kreeg ik van becced een stapel boeken:
die over een eliminatiedieet gaan,
oorspronkelijk ontwikkeld door een ziekenhuis in Australie,
en uitgewerkt door Sue Dengate.
Hoe meer ik las des te enthousiaster ik werd,
en ondanks dat er in het begin bijna niets gegeten mag worden,
zag ik dieet wel zitten.
In feite gaat het dieet over alle E-nummers en
amines, sylicilaten en glutamaten die van nature in voedsel zit.
Die laat je 3 weken lang allemaal uit je voeding weg,
en daarna ga je 1 voor 1 langzaam bepaalde voeding toevoegen
en uitproberen, ofwel kijken of je erop reageert.
Zo ja, dan kun je het dus niet eten, en zo nee, nou ja... je snapt het.
Nu nog zoonlief overtuigen, en de rest van het gezin,
want het beste is als iedereen, in ieder geval thuis, meedoet met het dieet.
Zoonlief hoorde het aan en zei meteen dat hij het wel wilde proberen,
ook als hij het in zijn eentje zou moeten doen
(maar dat is ook praktisch vrijwel niet uitvoerbaar,
of je moet echt dubbel gaan koken).
En is voor de motivatie niet aan te raden ;-)
Manlief is alleen nog sceptisch, maar wil wel meedoen,
en de meiden zien het wel zitten.
Nu is het nog uitmaken of we ook de gluten en melkproducten weg gaan laten.
Daarvoor gaan we as zondag naar een sensitherapeut.
Zij zal gaan uitmeten of er een zuivelintolernatie aanwezig is,
en misschien een gluten-intolerantie. Ik ben benieuwd....
We zien het als een avontuur, een voedselavontuur...
Het zal niet gemakkelijk zijn, zwaar,
het zal veel vragen van mijn kookkunsten en kookcreativieit,
maar we gaan het samen doen!
Op maandag 16 januari gaan we aan het avontuur beginnen,
en ik zal hier wekelijks verslag van gaan doen...
Stay tuned...
weet dat wij op zoek zijn naar een alternatieve manier om
het leven van onze zoon aan te pakken.
Ik deed een oproepje en kreeg een aantal lieve reacties,
waar ik zeker wat aan heb gehad.
Niet alleen steun, en het weten dat er meerdere mensen zijn
die het proberen anders te doen,
maar ook zeer bruikbare dieetsuggesties.
Zelf was ik al bezig mij in te lezen:
maar durfde nog geen beslissing te maken,
want zomaar stoppen met zuivel of gluten is nog al
wat als je niet zeker weet dat dat het is.
Ik wist eigenlijk niet hoe ik het aan moest pakken, en waar te beginnen.
Afgelopen maandag kreeg ik van becced een stapel boeken:
die over een eliminatiedieet gaan,
oorspronkelijk ontwikkeld door een ziekenhuis in Australie,
en uitgewerkt door Sue Dengate.
Hoe meer ik las des te enthousiaster ik werd,
en ondanks dat er in het begin bijna niets gegeten mag worden,
zag ik dieet wel zitten.
In feite gaat het dieet over alle E-nummers en
amines, sylicilaten en glutamaten die van nature in voedsel zit.
Die laat je 3 weken lang allemaal uit je voeding weg,
en daarna ga je 1 voor 1 langzaam bepaalde voeding toevoegen
en uitproberen, ofwel kijken of je erop reageert.
Zo ja, dan kun je het dus niet eten, en zo nee, nou ja... je snapt het.
Nu nog zoonlief overtuigen, en de rest van het gezin,
want het beste is als iedereen, in ieder geval thuis, meedoet met het dieet.
Zoonlief hoorde het aan en zei meteen dat hij het wel wilde proberen,
ook als hij het in zijn eentje zou moeten doen
(maar dat is ook praktisch vrijwel niet uitvoerbaar,
of je moet echt dubbel gaan koken).
En is voor de motivatie niet aan te raden ;-)
Manlief is alleen nog sceptisch, maar wil wel meedoen,
en de meiden zien het wel zitten.
Nu is het nog uitmaken of we ook de gluten en melkproducten weg gaan laten.
Daarvoor gaan we as zondag naar een sensitherapeut.
Zij zal gaan uitmeten of er een zuivelintolernatie aanwezig is,
en misschien een gluten-intolerantie. Ik ben benieuwd....
We zien het als een avontuur, een voedselavontuur...
Het zal niet gemakkelijk zijn, zwaar,
het zal veel vragen van mijn kookkunsten en kookcreativieit,
maar we gaan het samen doen!
Op maandag 16 januari gaan we aan het avontuur beginnen,
en ik zal hier wekelijks verslag van gaan doen...
Stay tuned...
Hoi Kirsten,
BeantwoordenVerwijderenIk ben erg benieuwd hoe het allemaal gaat verlopen. Het zou best in het begin wennen zijn, totdat je gaat merken dat je je beter gaat voelen, niet alleen je zoon. Leuk om te lezen dat hij het wel ziet zitten.
Je man komt vanzelf wel over de streep, die zijn daar toch wel iets anders in, merkte het ook aan mijn man.
Dat "boekje wat zit er in je eten" geweldig, heb die zelf ook. Hier zijn er ook geen Enummers meer, zover je het kan vermijden. En voel mij stukker beter sindsdien.
Succes en kijk uit naar de wekelijkse verslag.
Groet Debby
Wat betreft sceptische mannen: Martijn - wetenschapper als hij is - was zeeeeer sceptisch bij mij. Na een week dieet riep hij: NOOIT meer terug ;). Zelf let hij nu ook beter op en merkt zelf bij zichzelf lichte reactie op sommige dingen.
BeantwoordenVerwijderenZet hem op!
jeemig is niet niks inderdaad! Succes met het voedselavontuur!
BeantwoordenVerwijderenWat een avontuur ga je tegemoet maar het zou me niets verbazen als het ook een openbaring wordt. Veel succes voor allemaal maar het meest voor de kok ;o)
BeantwoordenVerwijderenSucces. Zelf kook ik soms ook dubbel vanwege glutenvrij. Maar lang niet alles. Erg moeilijk is dat niet. Maar met kinderen lijkt het me moelijker en helemaal als ze er niet achter staan. Maar jou zoon wil het wel dus aanpakken en proberen.
BeantwoordenVerwijderenHi Kirsten,
BeantwoordenVerwijderenGoed van je!! Wat een lieve moeder ben je dat je dit doet - want het is lang niet de makkelijkste weg en dat moet gewoon ook eens even gezegd worden :-)
Ik had vroeger een vriendje die niet tegen E-nummers kon, maar ook niet tegen bepaalde stoffen uit bijvoorbeeld rood fruit en tomaat. Heel raar, maar dat hield verband met elkaar en na een pastaatje bolognese werd hij óf heel moe óf heel hyper. Hij had een speciaal ADHD-dieet en ik roep het toch maar even. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt toch?
Hallo Kirsten, wat goed dat je hier aan gaat beginnen! Bedankt voor alle boekentips. Ik ben heel benieuwd naar je ervaringen. Hoop van harte dat je zoon er baat bij heeft. Zelf heb ik het ook weleens overwogen om te doen voor onze zoon (ook pdd-nos)maar ben een beetje bang dat ie dan helemaal niets meer eet...en dat houdt me eigenlijk tegen. Maar jij heb me wel weer over de drempel geholpen om me er toch weer eens in t verdiepen. Het kan ook zoveel goede dingen opleveren voor de kinderen. Bedankt en veel succes!!! Groetjes, Mirjam
BeantwoordenVerwijderenGrote stap, maar komt vast goed! Is bij ons vroeger ook gebeurd, toen bleek dat mijn broer en zus extreem allergisch waren. Dat was in het begin even zwaar, maar uiteindelijk bracht het enorm veel baat.
BeantwoordenVerwijderenAlvast veel succes gewenst.
Succes, ben heel benieuwd! Je hoort toch wel vaak succesvolle verhalen hierover, voedsel in relatie tot autisme, astma, vermoeidheid. Hou ons op de hoogte!!
BeantwoordenVerwijderenWat een moedige stap! Ik geloof er zeker in dat voeding invloed kan hebben op je wel en wee.
BeantwoordenVerwijderenIk ben heel benieuwd hoe het jullie gaat bevallen. Succes!