boeven vangen

Gisteravond speelde zoonlief nog wat buiten,

maar het werd tijd om binnen te komen,

dus ging ik hem roepen.

Ik zag hem met vriendje M 

op het schoolplein naast ons huizenblok.

Meestal als ik hem roep

komt hij ook,

deze keer niet...

Hij riep iets onverstaanbaars,

en liep stevig verder.

Ik riep nog eens,

wenkte hem,

en met enige tegenzin

kwamen ze naar me toe.

"We slaan hem in mekaar!'

'Pardon?

Waar hebben jullie het over, heren?"

'Hier achter is een boef

in de bosjes gereden,

hij is te voet ontsnapt,

en wij gaan hem zoeken!'

Oh.

Op dat moment komt de vader van M eraan,

die inmiddels is ingelicht door zijn dochter,

die het zag gebeuren,

en we staan er zo over te praten,

dat het niet verstandig is zomaar achter 

een boef aan te gaan,

loopt hij over het schoolplein!

'Dat is hem, er achteraan!'

De jongens (incl vader) krijgen 

een vreemd soort energie over zich,

ze gaan boeven vangen!

Erachteraan!

Of ik mijn telefoon wil geven

(hele buurt inmiddels vol politie,

en rondrijdende kinderen op skelters, steppen,

allen achter de boef aan

''t is een kinderlokker!"),

en daar gaan ze...

erachteraan.

Er stuift 3 man politie op scooters voorbij,

vader houdt ze tegen,

ze wijzen hen waar de boef heen ging,

en weg zijn ze weer.

Ik lach me suf...

Het voelt als een wild west film,

de mannen hebben rode konen

van de spanning,

de halve buurt staat op z'n kop...

Uiteindelijk is de man aangehouden,

en meegenomen...

De politie ging overleggen

of de jongens een beloning zouden krijgen...

en wij konden gaan voorlezen,

al was het eigenlijk al veel te laat...

Vandaag zag ik het bijbehorende bericht hier

en ik besefte me eens te meer:

ik woon in een GROTE stad...