Dag 12 van het dieet.
Vorige week was er nog weinig te merken,
deze week is dat anders...
De vier huisgenoten (inclusief mijzelf) merken weinig,
we voelen geen verbetering van wat dan ook,
behalve dat we ons heel gezond voelen!
Maar uiteindelijk doen we het voor zoonlief,
en die maakt wel het een en ander door...
Afgelopen maandag ging het even mis:
zoonlief had een aanvaring op school met de juf en liep weg,
naar huis, terwijl ik op mijn werk was, zucht...
Dat was niet de eerste keer,
en de moed zakte mij (dieettechnisch) in de spreekwoordelijke schoenen.
Toch was hij, toen ik thuis aankwam om hem op te vangen,
redelijk goed aanspreekbaar en kon hij (deels) vertellen wat hem dwars zat,
wat al meer is dan het ooit was, dus toch positief,
en hij ging ook als een redelijk mak lam mee terug naar school, ook positief.
Maar ik zie meer dingen:
hij eet veel beter en meer, zeurt niet meer over eten,
en vraagt als hij honger heeft om een boterham ;-)
Als we hem ergens op wijzen zegt hij: OK, ipv in de weerstand te gaan,
en sowieso is hij makkelijker aanstuurbaar.
Afgelopen woensdag was er ook een relaxte dag met papa thuis,
wat anders redelijk veel stress oplevert, hoezee!
En zowaar zie ik nu schoenen netjes onder de bank staan na binnenkomst,
ok, ze staan nog niet in de gang, en de jas hangt niet aan de kapstok,
maar ligt daar waar hij uitgedaan is (in ieder geval niet op de grond!),
maar het is keurig neergezet, zie die schoenen daar nou toch staan,
daar wordt mijn moederhart week van...
Vanochtend zei hij mysterieus dat hij al twee dagen klachtenvrij is,
en ik breek mijn hoofd over welke klachten dan, maar hij wil het (nog) niet vertellen.
Zou hij zelf ook iets merken, en wat dan, ik ben zo benieuwd...
Wij zetten gewoon nog even door,
al vind ik het de afgelopen dagen wel moeilijker worden:
je kunt niet zomaar even wat kopen als je honger hebt,
naar school en werk gaan reuzegrote trommels mee
om maar niks te kort te komen, en het drinken hè...
ik snak gewoon naar een kopje thee...
Wat fijn dat het toch ietsje beter gaat. En helemaal dat zoon dit zelf aangeeft! Maarre, kun je niet voor jezelf een kopje thee zetten als zoon er niet is? Het dieet is toch voornamelijk voor hem?
BeantwoordenVerwijderenKleine stapjes! Goed dat je wel de vooruitgang ziet. En thee, misschien is dat je eerste challenge ;). Mag je gelijk heel veel kopjes drinken!
BeantwoordenVerwijderenPhoe, 't is niet niks... Maar wel fijn dat er beweging in zit! Wij zeggen altijd: 'Zoek het geluk in kleine dingen, want de kleine dingen zijn zó mooi' Maar volgens het boek van Schaap en Geit (door Marleen Westera) moet je juist niet op zoek gaan naar het geluk. Het geluk vindt jou wel.... Vooral doorgaan dus, houdt moed!
BeantwoordenVerwijderen