Vandaag was een labiele dag,
mijn emoties overvielen me met vlagen,
en dat is niet fijn tijdens het werk.
Gelukkig brachten de kinderen me veel afleiding,
en hebben zij er niets van gemerkt.
De vlagen kwamen vooral toen ze in bed lagen en tijdens het buiten spelen,
als mijn gedachten met me op de loop gingen:
hoe zou het met zoonlief zijn, alleen thuis,
zal hij de deur wel afsluiten
als hij voor een paar uur naar oma vertrekt?
Zal hij geen gekke dingen uithalen....
Mijn kind loslaten terwijl ik zelf het tijdstip niet heb gekozen
voelt naar en onnatuurlijk,
maar misschien groeit hij ervan en als ik hem dat vertrouwen geef
kan het misschien wel heel goed uitpakken.
Ik hoop het maar...
Nu ben ik weer thuis, kook ik een versterkend soepje
en vanavond duik ik in een nieuw boek,
dat ik van mijn schoonzusje te leen kreeg:
De ellende van een ander lezen,
dat kan ik op dit moment heel goed velen...
En? Hoe is het gegaan? Soms komt het loslaten niet op het gekozen moment, maar dan gaat het toch wel goed. Fijn dat er een oma in de buurt is om de zorg(en) te delen. P.s. bedankt voor het lieve stukje in Sietse zijn boekje!!
BeantwoordenVerwijderenHet ging goed, hij had uitgeslapen, gegeten, wat rondgelummeld 'eigenlijk niks gedaan', en een paar uur naar oma, maar ik geloof dat hij wel blij was toen ik weer thuis was. Al zal hij dat niet zeggen ;-)
VerwijderenGelukkig maar! En zeggen dat je blij bent dat je moeder er weer is... dat doen maar weinig pubers ;).
Verwijderenwat lastig toch allemaal :(
BeantwoordenVerwijderenIk vind het naar voor jou en voor hem....
BeantwoordenVerwijderenIk weet uit ervaring hoe pijnlijk het is als je kind z'n draai niet kan vinden en het zoeken naar een goede plek valt niet mee.
Maar hier is het goed gekomen, ik hoop bij jou ook!
En ja, een grijze jager verzamelaar, we hebben net deel 11 gekocht vorige week. Nino heeft hem in 1 ruk uitgelezen, nu mag ik :-)