Ik heb een zoon die het liefst zou leven op appels,
als hij de kans krijgt eet hij ze achter elkaar door.
Het enige probleem is dat hij de helft van de tijd
de klokhuizen ergens neerlegt en ze daarna vergeet...
zodat wij op de bank,
in een schapenvel,
op de vensterbank,
en zelfs in het bordje onder de planten
uitgedroogde appellijkjes vinden...
Hahaha nou ja, in ieder geval gezond.
BeantwoordenVerwijderenAppeltjes vergaan....gelukkig. En het is beter dan overal snoeppapiertjes.
BeantwoordenVerwijderenGroet van De Juffrouw
Wat een leuk gezicht. Jouw zoon lijkt wel een muis, hij eet zijn appeltjes zo ver op dat er geen vruchtvlees meer aan zit alleen het steeltje en het klokkenhuis.
BeantwoordenVerwijderen