zucht...

In het najaar verfde ik zelf wol.
Van de bruine wol wilde ik een vest breien.
Ik vond een mooi patroon, en toog aan het werk.
Maar weet je wat het is, ik houd niet zo van grote projecten.
Halverwege ben ik het zat,
en wil ik eigenlijk niet mee verder, maar moet ik van mezelf...
Het is elke keer weer een toestand,
maar...
gisteren was het vest eindelijk af.

Ik was eigenlijk niet helemaal tevreden over hoe ik de mouwen gebreid had,
maar.. nou ja, dat vergaf ik mezelf wel ;-)
Maar waar ik echt bang voor was werd bewaarheid: hij is te klein.
Ik bespaar jullie de foto's als ik hem aan heb,
gelukkig kan jongste dochter hem aan
(voor haar is hij iets te groot, maar ze ging er deze ochtend wel mee naar school),
en ondertussen heb ik nog steeds geen eigengebreid vest....

Zucht...